Recenzje

Dwa zaproszenia do lektury debiutanckiego komiksu Miriam Katin wydają się szczególnie ważne. Pierwszy to okładka, prostotą rysunku przypominająca, że nic nie mierzy zmienności wiatru historii lepiej niż płótno flag, tych powiewających i tych upadłych. Początek graficznego pamiętnika Katin – szczególnie dla polskiego czytelnika – ma wymiar deziluzji: jest niczym okno szczelnie wypełnione złowrogim widokiem dwóch totalizmów, hermetyczny koszmar wojennej i powojennej Europy. W okiennej ramie: dwie postacie w żałobnej czerni, kobieta i dziecko, za ich plecami portal do skradzionego życia. Na moment uchwycone w kadrze, zatrzymane w uchodźczym pośpiechu, zaklinowane w ucieczce donikąd. Constans tułaczego losu.

Miriam Katin: Skazane na siebie
Wydawnictwo Komiksowe

Nikoli Tesli, kultowemu dwudziestowiecznemu serbsko-amerykańskiemu inżynierowi i wynalazcy, poświęcono już dziesiątki publikacji naukowych. W komiksie Jacka Świdzińskiego ta postać przywołana jest jednak w kontekście zupełnie innym niż opracowania z dziedziny fizyki. Tesla staje się tu przyczyną szukania zbieżności pomiędzy przeszłością a teraźniejszością.

Jacek Świdziński: A niech cię, Tesla!
Kultura Gniewu

Nie ulega wątpliwości, że Na własny koszt to komiks ważny, i to zapewne wszędzie, gdzie doczekał się publikacji. Nieczęsto ma się do czynienia z tytułami tak odważnymi i szczerymi, a przy tym – biorąc pod uwagę ekshibicjonizm autora – zupełnie bezpretensjonalnymi. Cóż, Chesterowi Brownowi towarzyszył podczas pracy specyficzny cel. Chciał rozpropagować prostytucję. Jego dzieło jest więc w takim samym stopniu „komiksowym pamiętnikiem bywalca burdeli” co utworem publicystycznym. Nie mogę się jednak oprzeć wrażeniu, że już sam jego charakter wielu rodzimym recenzentom wystarczył, ażeby nazwać Na własny koszt jednym z najlepszych komiksów roku, podczas gdy jego rzeczywista wartość nie jest aż tak wysoka.

Chester Brown: Na własny koszt
Centrala - Central Europe Comics Art

Ach, ta miłość. Dopada człowieka w najmniej spodziewanym momencie i robi zeń niewolnika. W pewnym sensie każe mu się płaszczyć przed drugą osobą, a czasem nawet też poetę udawać. Wydaje się takiej ofierze, że jest szczęśliwa i wszystko dobrze się potoczy. Bo przecież jest kochana i sama też ma kogo kochać, bo życie jest piękne i perspektywy ciekawe się rysują.

M. Rzecznik i D. Gutowski: Maczużnik
Centrala - Central Europe Comics Art

Louis Riel – Biografia komiksowa jest pozycją nietuzinkową. Życiorys dziewiętnastowiecznego przywódcy kanadyjskich Metysów zabiera czytelników w rejony historii, które nie są powszechnie znane. Ta synteza minimalizmu formy i perfekcjonizmu w zakresie przedstawienia treści historycznych stawia odbiorcę przed trudnym zadaniem - każdy musi zdecydować, czy to fakt humorystycznej, momentami karykaturalnej kreski, czy losy bohatera nadają komiksowi tragikomiczny charakter.

Chester Brown: Louis Riel – Biografia komiksowa
timof i cisi wspólnicy

W niesławnej pracy Seduction of the Innocent (1954) psychiatra Fredric Wertham nazywał ją zagrożeniem dla męskości, a przeto dla porządku społecznego w ogóle. Patriarchalnego porządku, rzecz jasna. W czasach, gdy łapczywie pochłaniane opowieści rysunkowe ociekały testosteronem, psycholog William Moulton Marston wymyślił postać Wonder Woman jako przeciwwagę dla rodzącej się zmaskulinizowanej kultury superbohaterów. Wydanie przez Egmont komiksu o przygodach dzielnej Amazonki w poświęconej jej serii powinno być dużym wydarzeniem. Trudno jednak nie zauważyć, że dla polskiego czytelnika Wonder Woman to lektura bez instrukcji. Co niekoniecznie musi być rzeczą złą.

Brian Azzarello, Cliff Chiang, Tony Akins i Matthew Wilson: Wonder Woman, tom 1: Krew
Egmont Polska

Praga pokazana z najgorszej strony, niszczona powodziami i przemocą, pełna bezdomnych pijaków i narkomanów, wbrew pozorom może zaskakiwać i wciągać. Druga twarz stolicy Czech jest naznaczona najmroczniejszymi zagadkami, nie zawsze możliwymi do rozwiązania. W ten niebezpiecznie fascynujący świat wprowadza nas Błąd, komiks oparty na powieści Marka Šindelki.

V. Mašek, M. Šindelka, M. Lipavský i Pure Beauty: Błąd
Korporacja Ha!art

Wydanie I i II części Żywych trupów w formie słuchowiska wywołało lawinę pozytywnych zdarzeń na rodzimym rynku komiksowym. Czytelnicy musieli uzupełnić swoje komiksowe półki o dość nietypowy obiekt kolekcjonerski (albo boksy płytowe, albo pliki mp3). Wydawcy byli zmuszeni przekonfigurować oferty. Krytycy i badacze zostali zaś zainspirowani do sięgnięcia pamięcią do czasów dominacji „gorącego medium” i „masowości” radiowych słuchowisk. Do pierwszych audialnych realizacji superbohaterskich historii (realizowanych przecież już w latach 40. ubiegłego wieku) oraz - tą samą drogą - do innych uwikłań teatru i komiksu. Za sprawą komiksowych audycji, niesłusznie wypartych z historii radiowych form artystycznych, wszystkie te fakty z dziejów medium mogą zostać przywrócone do powszechnej świadomości. Audiokomiksy (trwale lub na chwilę) mają wreszcie szansę zająć należne im miejsce, czyli gdzieś na styku oryginalnych słuchowisk autorskich oraz nowomedialnych przemian w komiksowej formie.

Żywe trupy (słuchowisko, części 1. i 2.)
Sound Tropez

Gdyby Guy de Maupassant popełnił w afekcie naturalistyczną narrację w stylu chanson de geste, mogłoby powstać dzieło podobne do Wież Bois-Maury Hermanna, z ich drapieżnie realistyczną panoramą średniowiecznej codzienności, finezyjnie rozpisaną przygodą, społeczną krytyką i wyczuleniem na kwestie moralne. Pięć pierwszych odsłon opowieści belgijskiego twórcy udowadnia, że komiksowa klasyka - po trzydziestu latach od zaczątków pierwodruku - „trzyma się mocno”.

Hermann Huppen: Wieże Bois-Maury (t. 1-5)
Wydawnictwo Komiksowe

Co jeśli świat można zniszczyć tak, jak został stworzony - słowem? Czy ktoś uratuje go przed ponownym stworzeniem? Czy wyrocznia może się mylić, czy chce się mylić? Czy panującego faraona trzeba zabić? Czy ocalić ma go jedna z jego córek? Jeśli poczuliście się zaintrygowani tak postawionymi pytaniami, to sięgnięcie po historię opowiedzianą przez Igora Baranko w dwutomowej przypowieści o Egipskich Księżniczkach. Za jednym zamachem zrobicie sobie powtórkę z historii, filozofii i teologii. I się rozerwiecie. A wszystko to za sprawą komiksu.

Igor Baranko: Egipskie księżniczki t. 1 i 2
timof i cisi wspólnicy

Kiedy wydawnictwo DC zapowiedziało publikację prequela Strażników Alana Moore’a i Dave’a Gibbonsa jako główne wydarzenie lata 2012 r., w Sieci zagrzmiało. Fani-aksjolodzy trąbili apokaliptycznie, że oto pożądający mamony korporacyjny moloch pustoszy świątynię sztuki. Kanonicy-puryści dorzucali, że komercyjny suplement zbezcześci sacrum najwybitniejszej powieści graficznej wszech czasów. Lojaliści Moore’a nabożnie nasłuchiwali, czy mag z Northampton nie inkantuje klątw, po czym solidarnie ogłaszali bojkot całego przedsięwzięcia. Czytajmy więc serię Strażnicy - Początek od Egmontu z dala od tamtej kanikuły. Czytajmy śpiesznie a dokładnie - nim zostanie oficjalnie wciągnięta na indeks

Różni autorzy: Strażnicy - Początek #1 i #2
Egmont Polska

Półka z komiksami erotycznymi i pornograficznymi szanującego się fana komiksu nie powinna pozostawać pusta. W katalogu tego typu opowieści z dymkiem możemy znaleźć zarówno bezpretensjonalne pornole (jak Hard Tomka Bińka), adaptacje literackich klasyków (Wenus w futrze Guida Crepaxa), jak i prawdziwe wielowarstwowe perełki (Zagubione dziewczęta Alana Moore’a i Melindy Gebbie). Czy na tę półkę można odstawić po przeczytaniu komiks Na własny koszt Chestera Browna?

Chester Brown: Na własny koszt. Komiksowy pamiętnik bywalca burdeli
Centrala - Central Europe Comics Art